De wekker loopt héél vroeg af: 5u30. We willen vandaag wandelen naar de Oeschinensee en omdat we nog een lange rit voor de boeg hebben, willen we vroeg vertrekken!
Het is vanuit Steffisburg nog een halfuurtje rijden naar de parking voor de hike. Je kan hier ook de kabellift nemen die je 480m hoger brengt, maar die is momenteel nog gesloten én is ook gewoon abnormaal duur. Dus we stappen te voet naar boven via enorm papperige en glibberige paadjes (door de regen van gisteren) en op een uurtje zijn we boven.
Het is ideaal wandelweer, niet té warm en de zon schijnt volop.
Eens boven, ter hoogte van de kabellift, kan je het pad nemen, verder bergop. Dit pad leidt je naar een plekje waar je een mooi uitzicht hebt van bovenaf op de Oeschinensee. Het is nog vroeg, dus de zon staat nog niet heel hoog, waardoor het water aan de ene kant van het meer donkerblauw kleurt en de andere kant, waar het water opgelicht wordt door de zon, een fel lichtblauw kleurtje heeft!
We wandelen tot aan de hut en stijgen terug zo’n 350m. Je kan hier ook terugwandelen langs het meer naar beneden, maar van bovenaf is het zicht veel mooier, vinden we. Dus we nemen hetzelfde pad terug en ondertussen staat de zon hoog genoeg waardoor bijna het volledige meer verlicht wordt door de zon.
We stoppen nog eventjes aan een mooi uitzichtpunt om onze boterhammetjes op te eten en wandelen dan terug door, helemaal tot beneden.
Het wordt meteen duidelijk dat de kabellift in gang is geschoten want we passeren véél (té veel) toeristen die werden gedropt in bosjes uit de eitjes. En doordat we hetzelfde pad terugnemen, moeten we ze allemaal passeren op de smalle paadjes :s! Niet zo’n goed idee dus…
We denken dat het op het 2de deel van de wandeling, van de kabellift tot beneden, wel wat rustiger zou zijn, maar ook dat valt dik tegen. We zijn zeker niet de enigen die te voet naar boven gaan, dus ook hier moeten we massa’s mensen passeren. Amai, zo blij dat we vroeg zijn begonnen! We kwamen maar een enkeling tegen gedurende de hele ochtend, maar nu is het treintje lopen!
De wandeling is echt wel een aanrader, maar je start best (heel) vroeg als je het rustig wilt! En je neemt ook best het ‘roundtrip’ pad zodat je niet veel volk hoeft te passeren op de terugweg.
Tegen 12u45 zijn we terug aan de auto!
Het is nog zo’n 4u30 rijden naar Lago Maggiore. Je kan via de trein (met de auto erop voor 25euro), maar gisteren stond er een lange wachttijd (1uur) en het bespaart je 1u30 qua rijtijd. Daar gewoon minstens een uur wachten, daar hebben we geen zin in. Dus we nemen de scenic ‘omweg’ en verdelen de rijtijd onder ons tweetjes.
Het eerste stuk gaat voor een halfuurtje via de autosnelweg, maar daarna gaat de weg over in kleinere wegen met gigantisch veel bochten, amai!! Wat een rit! We rijden via de Grimselpass (tot 2165m) en de Simplon pass (terug boven de 2000m) tot we de grens overgaan met Italië. Dat voel je meteen: het wegdek en de wegen zitten vol putten en ribbels. Groot contrast met de gladde wegen in Zwitserland!
Wat zijn we blij wanneer we aankomen bij de B&B in Levo (Il Foletto del lago) nabij Stresa rond 18u00. Het eerste wat we willen, is douchen want we lopen nog rond in onze wandelkledij van deze voormiddag! We worden hier heel vriendelijk ontvangen en ook de B&B met maar 2 kamers is dik in orde. Er staat ook een flesje prosecco voor ons koud 😊!
’s Avonds gaan we eten in Stresa, in restaurant ‘Lo Stornello’. We krijgen een gezellig plekje op het terras en hebben superlekker gegeten hier. Aanrader! Grote ogen en grote honger, dus we nemen als voorgerecht de carpaccio van steur, gemarineerd in passievrucht met een limoen- en perpersausje en de rundstartaar met zomertruffel. En erna de rode tagliolini met pistache pesto en opgeklopte burrata en de ravioli met porcini, kaas en salie. Mmm! Laat dat de start zijn van meer 😊!
timenelisaroadtripeurope 